Chipitos

Je kent dat wel….dat je op een doordeweekse donderdag om een uur of twee ‘s nachts denkt: kom, laat ik nu dan toch maar eens naar bed gaan en dat (uiteraard) precies dan een van je katten binnen komt met een muis. 

Makke bor besluit het beestje gezellig even te laten lopen maar zijn vangkunsten zijn nog niet zo geweldig dus de muis ontsnapt. Ik zucht zachtjes (het is zijn eerste muis dus ik wil hem niet direct ontmoedigen) en vraag aan kattebeest of ie hem wel weer even buiten wil zetten. Hij spreekt denk ik niet zo goed mens want hij kijkt me schaapachtig aan en besluit dan dat ie dringend zijn poot moet likken. 

Ik pak een schaaltje en ga kijken of ik de muis kan vinden. En liefst ook vangen. Achter een puzzelmat zie ik het poepie zitten. Een mini muisje. Echt een drolletje. Maar ja, ik moet streng zijn dus met de schaal in de aanslag doe ik een poging. Muis blijft er niet op wachten en rent weg. Kattebeest vindt het dan weer interessant en gaat de muis zoeken. Helaas. Nergens meer te vinden.

Ik besluit dat mijn hoofdkat (Ik heb er drie) de lieverd uiteindelijk wel buiten zal zetten en ga naar bed. Hij regelt meestal dat soort dingen dus ja. Tot op heden heb ik het beestje niet meer terug gevonden dus ik ga ervanuit dat het goed gekomen is. En mocht het toch ineens naar chipitos ruiken onder de bank weet ik genoeg 😝