De kachelboer
Je kent dat wel….dat je helemaal keurig op de kalender schrijft dat de kachelboer gaat langskomen tussen 8 en twaalf maar dat dat op maandag is dus je hebt de vorige week er nog niet af gescheurd dus compleet vergeten maar je wordt toch vanzelf om 9 uur wakker terwijl je je ineens herinnert dat dat vandaag was en je dus snel opstaat om te ontdekken dat ze nog niet geweest zijn… phewww. Nou dan maar koffie. Want anders ben ik niet gezellig en dat willen we natuurlijk niemand aandoen. En misschien ook even tandenpoetsen en een plensje water over mijn gezicht.
Ik was een paar dagen in Brussel dus desbetreffende kalender had ik ook even niet gezien. En het staat uiteraard ook in de agenda op mijn telefoon maar ja, wie kijkt daar nou naar? Ik zei nog tegen vriendlief…morgen hoef ik nergens heen dus lekker geen wekker. Even vergeten dat er ook wel eens mensen naar jou komen.
Om half tien staan de heren op de stoep. Timing. En zo regelt het zichzelf dan weer soepeltjes. Ze hebben blijkbaar al koffie gehad want ze zijn al gezellig. En passant terwijl ik snel het pad naar de kachel van kindlief d’r kamer vrijmaak vind ik nog een lang verloren creditcard tussen een stapeltje verjaardagskaarten. Yay. Met mijn trofee ga ik naar kind 1 die uiteraard desbetreffende kaart allang had vervangen. Never mind…ik ben nog steeds blij met mijn find (want dat rijmt)
Na een stief half uurtje zijn de heren weer klaar. Alsof ze nooit geweest zijn. Nog maar een koppie dan. En bedenken wat ik verder met mijn dag ga doen. Misschien even een stukkie schrijven over dat de kachelboer precies op een goeie tijd komt als je hem helemaal vergeten was. Of afstoffen. Of de afwas even wegwerken. De opties zijn weer eindeloos.
Als je dit leest weet je welke optie heeft gewonnen.